We hebben een kleine traditie, die we niet altijd houden: als het even kan leggen we een grote puzzel uit. Vooral kerstvakanties worden hiermee gevuld. Maar zaterdag vonden we een leuke nieuwe van 1500 stukjes en het ging zoals je zou hopen: een paar kinderen beginnen enthousiast en zo in de loop van de dagen schuift iedereen voor kort of lang(er) aan om ook even een paar stukjes in te passen. Woensdagavond werd het sein 'klaar!' gegeven.
Geinspireerd door Marian'ne, die zo dapper is om donker, honden en mensen te trotseren en gewoon haar lapjes wrapt, bedacht ik maandag dat ik meer in het wild ga borduren. Het is een bezigheid die nog steeds wat minachtend wordt bekeken of in de taal gebruikt, dus een beetje dapper is dat toch ook wel? Maandag in de wachtkamer van het ziekenhuis heb ik minstens een draadje geborduurd in m'n restjesborduurwerk. Daar heb je geen patroon voor nodig, alleen wat garen en een schaartje. In de beslotenheid van m'n huis gaf ik mezelf gistermiddag een restjesborduurwerkmiddagje, net zoals Jantine zichzelf dat gisteren ook gaf. Wat een heerlijk cadeau, al zie ik in mijn borduurwerk amper vooruitgang. Het is er wél.
Deze kan in ieder geval vaker mee op stap...
Even nog een extra groet voor mijn nichtje dat hier vandaag waarschijnlijk voor het eerst komt meelezen. Zwaai zwaai!
We have a little familytradition, which we don't always keep: whenever it's possible we start a jigsaw during the holidays or schoolbreaks. Especially christmastime is favorite to make one.
Last Saturday we found a big and fun new jigsaw, which counts 1500 pieces and it went the way you should wish for: a few kids started enthousiasticly and in time the others put in a few pieces or a few hours to help. So yesterdayevening it was done.
Inspired by Marian'ne, who is brave enough to endure darkness, dogs and people to decorate outside buildings with crocheted or knitted pieces, I reminded myself to stitch more 'in the wild'. Cross stitch is in general something to look down on (in the Netherlands it is) so I would be a bit brave if I do that, or not?
When I was in the hospital to make the Xrays, I had taken a project I can stitch anywhere: you only need scissors and some floss.
Ín my own home I gave myself a stitching afternoon with this project, just like Jantine gave herself a sewingafternoon! but I can't see any progress to be honest.
But I know there is.
This is defenitely a project I can take more often with me outdoors.