Bijpraten en bijkijken, dat zal het in deze log vooral zijn.
Bijpraten: ik zal een paar gestelde vragen beantwoorden. Ik krijg inderdaad al
bijna 20 jaar ontbijt op bed. Nu ik werk, eet ik op mijn werkdagen beneden om dan ook direct m'n lunch klaar te maken, maar op de andere dagen zet DH een ontbijtje en thee klaar naast m'n kussen (hij gaat heel vroeg weg)en liggen ook de kranten erbij. Een enorme luxe waar ik letterlijk dagelijks van geniet.
En over de Nearly Insane: nee, nog geen idee wanneer ik ga beginnen, maar ik weet al wel welke stoffen ik wil gebruiken en dat is toch ook al een hele stap ;-). Misschien begin ik al in de zomervakantie, maar pin me er niet op vast.
De afgelopen week was druk en intensief. We hebben een lastig besluit genomen en daarmee echt het gevoel van he, he, een knoop doorgehakt. Onze jongste zal volgend jaar een andere school gaan bezoeken. Dat heeft nogal wat consequenties omdat die school zo'n 17 km verderop is en hij niet meer op de fiets naar school kan, maar gebracht en gehaald zal moeten worden. Ik heb er zelfs heel serieus over nagedacht om met werken te stoppen, maar zoals het er nu naar uitziet, kunnen we het op een andere manier regelen zodat dat niet hoeft. Wel zal ons leven er volgend jaar weer anders uit zien.
En dan, zoals beloofd, de foto's:

Moederdagtekening van DS
In een keer de foto's van het gepruts van de afgelopen weken. Heerlijk, allemaal verschillende dingetjes. Niets is nog echt klaar, maar gewoon weer iets proberen vind ik al heel ontspannend. Voor mij is dat het voornaamste.

Op de een of andere manier komen er soms toch 'lelijke' stofjes naar binnen gewandeld. Ze zitten in een scrappakket, of in lapjes die ik krijg. Of ze willen gewoon bij mij op de stapel liggen... Maar sommige stofjes vind ik zo lelijk (ik weet het, dat mag je eigenlijk niet hardop zeggen, want wat de een lelijk vindt...) dat ik het zélfs niet voor een vlaggenlijntje of iets dergelijks wil gebruiken.
Laatst bedacht ik dat ik van één stofje misschien wel yoyo's kon maken, en dat pakte goed uit. Een stofje weggewerkt...

Ja, ook aan de Jan Houtman heb ik wat geborduurd. Deze gaat af komen, ik voel het! Ik ben op de laatste pagina aangekomen en nu is het een kwestie van niet meer wegleggen... Er liggen wel wat andere ontwerpen te lonken, maar eigenlijk ben ik vastbesloten.

Tussen de bedrijven door heb ik een keer stofjes zitten knippen en nu naai ik soms even een klosje. Het zijn er nu 26 en dat viel me eerlijk gezegd zelf het meeste mee. Het is níets, vergeleken met andere klosjesmaaksters, die zitten al in de honderdtallen, maar voor mij groeit het gestaag.

Er liggen nog heel wat bolletjes katoen en toen ik pas een oude Ariadne uit 1975 doorbladerde, stond er een leuk kinderhesje in. Die blokjes heb ik een paar keer nagehaakt, dat is ook wel weer eens leuk. Dus ergens in huis ligt nu ook een stapeltje gehaakte blokjes.