Maandagmorgen vroeg: herrie. Dan kijk je naar buiten en zie je de stoep opengebroken worden.
Echt een verrassing was het niet: het hele dorp is al maanden in de war van de glasvezelbekabeling. Nu was onze straat aan de beurt.
Toen ik later buiten was en zag dat onze stoep én onze oprit opengebroken waren, vroeg ik wel even hoe lang dat ging duren.
'Ach, met drie dagen is het allemaal weer dicht...'
Maar toen kwam mijn klein aapje uit de mouw: 'Maar over 2 dagen ben ik jarig. Dan is het niet echt handig met m'n bezoekers, al die open gaten.'
Nou, ik moet zeggen, hij begreep het volkomen! Dinsdagavond werd alleen ons stoepje keurig dichtgelegd (de oprit was al eerder weer dichtgelegd). Deze glasvezelkabelleggers verdienen echt een pluim op hun hoed.
Mijn gezellige stoffen slingers, die DH ooit ergens opduikelde, mochten weer van zolder
Veel cadeaus heb ik niet gehad - op verzoek. We sparen het even op tot ik weer wat duurs kan verzinnen én nodig heb :-). Wel ga ik erg genieten van m'n nieuwe serie:
Enne... die klosjes he, niet een is er uit m'n handen gekomen de afgelopen dagen. aiaiai Al 10 in te halen. En nog steeds geen zin :-).