WINTER...

Bijna Februari.
Toch nog een echte wintermaand.
Daarom heb ik -misschien wat laat-  een quiltje uit de mottenballen gehaald en opgehangen. Leuk om weer terug te zien. Goed dat er een etiket op zit: gemaakt in augustus 2007,  langer geleden dan ik zelf zou denken.

Het schoolblokje van The Village of Hawk Run Hollow is klaar. Al zag ik op de foto dat de schommeltouwen nog missen... :-). 

Almost February.

Yet another winter-month, so I took a little quilt I had in a trunk and hang it on the wall. It's nice to see it again. The label says I made it in August 2007, longer than I expected.

The schoolblock of The Village of Hawk Run Hollow is done, though I noticed some missing robes on the swing... :-).

Happy Birthday!

Oudste DD wordt vandaag 20.
Ze woont niet meer thuis én heeft vanavond een tentamen. Dus het is leren, leren, leren wat de klok slaat in plaats van verjaardagsontbijtjes, verjaardagsvisite, cadeautjes etc.
Na het tentamen, dat tot 21.15u duurt, komt ze wel naar huis, dus we zien haar nog wel even vandaag. Morgenochtend moet ze weer weg...

Als je er toch een voordeel in wilt zien: vandaag hier ook geen visite, telefoontjes of drukte. We hebben dus een jarige dochter, maar merken er nog niets van... raar maar waar. We denken er toch wel aan dat het voor ons ook betekent dat we 20 jaar ouders zijn.

DD1 turns 20 today! 

She lives on her own ánd is having a big test this night. So she is studying, studying and more studying in stead of birthdaybreakfast, birthdayvisitors or gifts. 

After her test, that will be untill 21.15 u tonight, she will come home. We'll see our birthdaygirl for a short time, tomorrowmorning she has to leave again for another obligation.

If I have to look for an upside: we have a rare quiet day today. No visitors, callers or fuzz. So we have a birthdaygirl, but aren't noticing it.  Weird eh?  We do think about the fact we're parents for 20 years now too.

THE VILLAGE

Kreeg het muisje nog een staartje??
Nee, er kwamen na de twee gevangen muizen gelukkig geen andere muizen meer te voorschijn. Ook is het 'gewoel' opgehouden, dus misschien blijft het hier wel bij. DD2 hoopt het zeker!

De afgelopen dagen en weken ben ik veel aan het rommelen op handwerkgebied. Wat haken, wat quilten, wat borduren, oude tijdschriften doorbladeren en lezen. Allemaal lekker, maar er komt niet echt veel úit m'n handen.
Daarom alleen een update van m'n Village of Hawk Run Hollow. Ik ben het schooltje aan het borduren. Terwijl ik bezig ben, bedenk ik iedere keer weer dat het ook zo'n leuk schooltje is om 'los' te borduren, voor op een schooltas, een schilderijtje of zo...
Maar ik wil niet weer te veel gaan rommelen, dus eerst wordt hier het schooltje gesticht.

Did the little mice had another story? No, after these two catched ones, no one else turned up. And I'm glad. The sounds of the mice stopped too, so maybe this is it as far as the mice are concerned. DD2 certainly hopes so!

The last few days and weeks I have been busy with nothing concerning my crafts. I did a bit of crocheting, quilting, stitching, I read some old craftsmagazines. Lovely, but it doesn't give a result.

So I'm going to give you an update on my Village of Hawk Run Hollow. I'm stitching the Hawk Run Hollow School. Everytime I'm stitching this block, I think how lovely it would look as a single block. On a bag, as a wallhanging, or something like that.

But I try not to mess around too much, so I'm founding the school in the Village first!

MUIZEN/MICE

Wij wonen alweer 14 jaar in ons huis. Daarvoor verhuisden we van een klein rijtjeshuis in de Randstad naar het midden van het land. Het is hier nogal landelijk en het huis is oud maar ruim. Onze drie dochters toen moesten wel wennen aan de oorwurmen, pissebedden en spinnen die veel vaker ook ons huis introkken, maar dat ging best snel. Daar hoor ik ze ook echt nooit over. DS weet al helemaal niet beter, die is hier geboren.

In al die jaren hebben we ook met regelmaat muisjes binnen gekregen. Dan hoor je ze achter de schotten al rondrommelen (net als de zwaluwen in de zomer) en soms kwamen ze ook echt te voorschijn. Het toppunt daarvan was toen DS ruim een jaar oud, in paniek 'muis, muis' riep en wij dachten dat hij wat gehoord had. Maar toen we gingen kijken, liep er toch echt een muisje in zijn kamer. Die we moesten vangen... wat zijn die diertjes snel en wat kunnen ze hoog springen! Maar het lukte.
Door de jaren heen waren er meer. En de afgelopen maanden was er ook onrust, maar zolang ze de kamer(s) niet inkomen, reageren we niet. Sinds een week of 2 meldde DD2 al dat ze dacht dat er wel een muis op haar kamer kwam. Vorige week om een uur of 5 's nachts werd ze wakker en stond hij naast haar bed. Zelfs toen ze de lamp aandeed en hem ernstig toesprak bleef hij rustig zitten..
Dus zijn we aan de gang gegaan met muizenvallen. Diervriendelijke waren hier in t dorp niet te krijgen, we gingen dus voor een val. Met kaas. Later met pindakaas. De muis vond het allemaal prima: s morgens waren de lekkernijen verdwenen en de valletjes weer brandschoon.

the new micetrap

Gisteren ben ik dus ook nieuwe vallen gegaan. Vallen met 100% garantie. Waar krijg je dat nog? En 's avonds waren we al overtuigd. DD2 was bezig op haar kamer, DH had de val weer neergezet en WHAM, binnen 5 minuten was het raak. DD2 kwam toen wel naar beneden rennen... Een levende muis was geen punt, maar een dode muis in haar kamer, nee.
Toen we voor de zekerheid de val nog een keer zetten, WHAM, binnen 5 minuten nog een muis... Dat was wel even slikken voor DD2, maar ze ging toch gewoon naar bed, met de muizenval opnieuw naast haar bed. Gelukkig kwam er geen derde exemplaar.
Welterusten!

We live 14 years in this house.  We moved from a rather little home in a busy region to the center of our country. It's rural and our house is old but big. Our three daughters had to get used to the many bugs and spiders that were living with us from time to time, but they did fast. Our DS is born in our home, so he doesn't know differently.


In all these years we had mice inside from time to time. First you only hear them, but sometimes they got indoors. A highlight was when our DS called out in panic; mouse, mouse and we thougt he only heart some noises. But when we checked his room, there really was a mouse. We had to catch it, but that was hard, mice are really fast and they can jump really high!
There were more and the last few months we had more sounds around the house. Since about two weeks, our DD2 mentioned she thought the mouse came in her room during the nights and last week she woke up around 5 and saw one right besides her bed. Even when she put on the lights and spoke to him, he didn't disappear.
So we had to take action. In our village I couldn't get 'friendly' catchers, so I got the killing ones. We put in her room with cheese, later with peanutbutter. The mouses could appreciate the gesture: he enjoyed the stuff much but didn't get cought.


So yesterday I bought some new catchers. They came with 100% guarantee. Well, the same night we were convinced. DD2 was busy in her room, DH had put the stuff with the peanutbutter in her room and within 5 minutes the first mouse was in it! DD2 was frightened then: a living mouse was no problem, but a dead one!
We put the catcher for the second time and 5 minutes later another mouse was in it. It took DD2 half an hour to get back to her room, but she did and went to bed. We all were glad no more mice visited her room!

Good night!

TADAA!!!

Kennen jullie dat gevoel? Zo lekker met een project(je) bezig zijn, dat je er a*b*s*o*l*u*u*t niet mee kunt stoppen? Dat je het weer oppakt en er gelijk weer helemaal lekker in zit? En dat elk steekje wat toevoegt en betekent dat het resultaat nog leuker wordt?

Nou, dat gevoel had ik bij dat KERST-project absoluut. Net na kerst begon ik ermee (op oudejaarsavond. Meestal werkt dat voor mij niet. In de lente zal ik niet gauw iets herfstig of kersterigs beginnen. Maar nu werkte het als een tierelier. De L*K projecten vind ik altijd fijn borduren, met een vrolijk resultaat. In deze ABC Christmas zijn maar 8 verschillende kleuren gebruikt.

Dan nu het resultaat, mijn eerste Happy Dance van 2011:

Do you know that feeling? The feeling you're so into a project that it's absolutely impossible to stop? That you pick it up and the same feeling is there every time. The feeling every stitch makes the design even better?


Well, that's the feeling I had with this CHRISTMAS-project. I started it on New Year's Eve. Most of the times I find it difficult to stitch something in another season. So I don't stitch autumn or christmas designs in Spring. But this time I didn't mind. 
I love to stitch L*K designs, with cheerful designs.  There are only 8 different colours in this ABC Christmas design.


So you can see the result now, it's my first Happy Dance of 2011!

VAN OUDE DINGEN...

Vanmorgen las ik met veel plezier de kranten. Dat kan nog wel eens verschillen. Maar in een cultuurbijlage was een heel leuk artikel geplaatst over het Rijksmuseum van Oudheden  in verband met een nieuwe tentoonstelling, een grote archeologietentoonstelling.

Op internet vond ik in ieder geval deze afbeelding terug:

Dit is een gevonden zwaard, het zwaard van de Vorst van Oss (1500-1350 v Chr). En het is opgekruld omdat het niet in de urn pastte. 'De edelman liet zich begraven in een enorme grafheuvel (diameter: 35m), maar zijn gecremeerde resten en de grafgiften moesten allemaal in een emmer. Een flinke emmer, maar toch. Om het zwaard erin te krijgen, moest het worden 'aangepast'.'  (ND, bijlage Gulliver, 14 jan 2011).
 Ook een oud wandbordje wordt in scherven afgebeeld. Er stond op geschreven:

lekker eeten

en lang te slapen

mooij gekleed

en groot in 't waapen

weijnig wercken

en veel te meúgen

sijn 6 dingen 

die niet en deúgen

Zo zie je maar weer, ook leuke dingen in de krant.
En ik borduur nog steeds heel hard door. Dit weekend een echte borduurupdate!

There will be a exhibition in a museum in Leiden, the Netherlands, about archeologie. I read it this morning in the newspaper and it was a great article. The image is of ancient sword and found in a grave from the period 1500-1350 bc. It's all curled up because it had to fit in a bucket. 
They also found a old saying, I'll try to translate. Eat well, sleep long, beautiful clothes and big weapons, work little and allowed much: they're 6 things that aren't that good. (it rhymes in Dutch, but it's very old Dutch; maybe Barbara or someone else can translate this better...)
So nice things in my newspaper this morning. 


I'm still very much cross stitching. This weekend an update, I promiss.

CIJFERS EN LETTERS...

Met vier kinderen die allemaal minstens middelbaar onderwijs volgen, zijn cijfers in dit huishouden een terugkerend gespreksonderwerp. Een 5,6 kan een fantastisch cijfer zijn, maar het kan ook een 'nou, nou' opleveren.

Zo heeft DS zich heilig voorgenomen om in 2011 zich wat meer in te spannen. Maar gisteren kwam hij thuis met 2 nog-net-voldoendes.Voor de vorm probeert hij te kijken van: ik weet dat het beter moet, maar meldde direct ook dat het nog cijfers uit 2010 waren... 
Alle DD's zijn druk bezig: deze maand is toets- en tentamenmaand, dat zullen een aantal wel herkennen denk ik.

Zelf ben ik vooral bezig met letters. De L*K die ik aan het borduren ben, is zoooo verslavend. Ik heb geen steekje meer aan m'n Village gedaan. Maar dat betekent ook dat dit waarschijnlijk geen WIP wordt, maar gewoon straks klaar is! En dat is toch weer mooi ;-).

Kleine foto-update:

Veel tijd gaat naar het websites maken, ten minste: een poging daartoe...

With four kids who are all educated at at least high-school leven, we repetedly talk about grades. A 5,6 (on a scale of 10) can be a great grade, but it can mean: you just came away for this subject. 


Our DS new years resolution is to get better grades. But yesterday he arrived home with two of the earlier mentioned grades. He tries to look a bit sorrow, but told me that he couldn't help it: it were grades from 2010...
All three DD are very busy with school. January is traditionally a month of testing and assignments. Many readers will recognize that, I'm sure.


Personally I'm busy with letters: I'm stitching franticly at the L*K. I just love it, it's addictive to stitch. Since I started it, I haven't put in a stitch on my Village. But that means I'm going to finish this one, it won't become a WIP. That's the up-side.




Little -update: 

And I'm trying to build a new website. That takes so much time!

FEESTWEEK 3

We hebben nog een klein staartje te gaan vanmiddag: nog wat feestbezoek en dan komt onze derde feestweek tot z'n einde. Elk jaar komen deze drie verjaardagen natuurlijk terug en elk jaar bekijken we weer even hoe we het gaan vormgeven. Want niemand heeft meer écht zin in verjaardagen, maar er zijn wel geliefden jarig die hun aandacht verdienen.

Het ging soepel dit keer. Dus ik zeg weleens: voor ons begint het nieuwe jaar op 8 januari (of dit jaar zelfs de 9e). Dan is alle drukte echt over en kunnen we ons weer aan de dagelijkse dingen wijden.

Deze week is m'n auto gelukkig ook weer gemaakt, ik rijd weer uitgedeukt rond nu. En het was maar goed: gistermorgen moest ik onverwacht DS naar school brengen, zo'n 23 km verderop.
Op de heenweg had ik hem bij me en kon hij me de weg wijzen vanaf de snelweg. Want natuurlijk is het zo dat er wegwerkzaamheden zijn bij de op- en afritten en je dus alternatieve routes moet gebruiken.

Omdat ik niet zo goed ben in weg-onthouden, had ik de TOMTOM aangezet voor de terugweg, maar omdat ik zijn aanwijzingen maar deels kon opvolgen, werd ie een beetje boos op me (denk ik) en nam wraak: via de meest afgelegen achterafweggetjes, de heelergtoeristische route (met dit grijze weer geen tractatie) kwam ik heel langzamerhand weer thuis. M'n tank was ook bijna leeg, maar ik vertrouwde erop dat z'n wraak niet zo groot was dat hij me echt kilometers om ging sturen. Dat werd dus geen drama (want mobiel had ik natuurlijk ook niet mee), en bijna thuis ben ik eerst gestopt om te tanken. 

Daarmee was de ochtend om. Voor het begin van de middag had ik een kappersafspraak en daarmee was de middag bijna om... Zo gaan de dagen soms voorbij.

This week was our third week of festivities with the three birthdays in it. We'll get still some visitors this afternoon, but after that it's done. Off course we have these days every year, so we think about how we can celebrate it properly. After all the christmas and New Year's events, no one really want to visit some birthdays, but our loved ones still should get lovely birthdays. 
It went smoothly this year. And now our new year can start (or really tomorrow after this visit). 


The schools started and so did normal life in a sense: back to work, my car went to the garage and got un-bumped. It was good to have it back: yesterday I had to bring DS to school unexpectedly; he visits a school 23 km away. 
On the way to school he guided me (we had to take a non-direct route because of roadwork being done) and I had the GPS installed for the way home. I couldn't take it's directions because of the roadwork and I think it got a bit angry with me: the GPS sent me by all kinds of small roads I had never seen before. Normally you take these roads to enjoy the landscape, but the weather wasn't to good, so that couldn't have been the reason. 
I decided not to think about my almost-empty-tank (my GPS' revenge wouldn't be so big it would send me miles and miles further I hoped),  and the fact I left my cellphone at home (not so smart I know). But I got to town and got gas before I really came home. pfff. 
That was morning. Early in the afternoon it was hairdresser-time. That was the afternoon. Sometimes the days go by so quickly...

THE START OF A NEW YEAR

Het heeft toch altijd wel wat bijzonders. En tegelijk ook niet: een nieuw jaar, maar het zijn ook gewoon weer dagen die elkaar opvolgen en je gaat weer verder.
De afgelopen paar jaar ben ik op 1 januari begonnen met een nieuw borduurwerk en hoewel ik het zéker niet van plan was (denk alleen al aan m'n Village of Hawk Run Hollow), ben ik weer aan een nieuw borduurwerk begonnen.

Zelfs een klein beetje eerder: op oudejaaravond. Wat onverwacht waren we maar met z'n viertjes, maar DD3 en DS vonden het wel best, genoten wel van de relatieve rust. Dus toen ik DD3 vroeg welk borduurwerk ze leuk vond (keus genoeg ;-)) koos ze er een, die ik zelf ook heel erg leuk vond. Alles was aanwezig, dus maar gestart.

Nu wordt het alweer moeilijk te kiezen waar ik mee bezig ga/ben.

L*K ABC christmas

Wij hebben altijd nog een derde feestweek: gisteren vierden we mijn moeders verjaardag, maar zij is morgen jarig. Overmorgen is DD3 jarig en vrijdag DH. De kinderen gaan morgen wel weer naar school, dus een beetje structuur komt wel weer terug.


New Year is always special and not that special at the same time: a new year starts, but the days are following each other like every other day. 
The last few years I started a new stitching project on January 1th. I didn't plan that at all this time. The Village of Hawk Run Hollow is challenging enough... But yes, I did start a new project...
And I started this one a little earlier: on New Year's Eve. We were with only 4 people at home, not as expected, but DD3 and DS enjoyed the quietness both. I went through my stash and asked DD3 which design she liked. She was enthousiastic about one I really liked myself, so I decided to start the same evening; I had all necessities. We had a fun night with each other.
It's great to stitch and now it's difficult to decide which project to pick when I have some time to stitch.

After all festivities we have another week full of that ourselves: we celebrate the birthdays of my mother, DD3 and DS in the first 7 days of the New Year. The kids will go back to school tomorrow, so some structure will be back in our home.

Happy New Year!