Meivakantie

Vakantie!

Het grote voordeel van werken in het onderwijs is dat je vrolijk alle vakanties met de kinderen kunt meedoen. Je volgt hetzelfde ritme, het lijkt me heel lastig als je in de vakanties weer allerlei oplossingen moet bedenken voor hun opvang. Bovendien hebben onze kinderen nu de leeftijd dat er niet/wel opvang voor nodig is. De oudsten zeker niet, maar de jongste is 8. Gelukkig loopt dat verder goed, al waren DH en ik een keer, op de beruchte file-dinsdag (er lag een heel klein laagje sneeuw...), door al het verkeer beiden zo laat thuis dat de kinderen vast waren gaan eten.

Ik kan erg genieten van bloesem en bomengroen om me heen. Het lijkt wel of het langer duurt dat anders, maar volgens mij is dat niet echt zo. Volgens mij ben ik er meer dan andere jaren aan toe om te willen genieten van lekker weer en groene bomen.
Misschien komt het ook omdat ik niet helemaal fit ben. Eindelijk de dokter maar eens bezocht en hij constateerde een slijmbeursontsteking in de ene schouder, een beginnende in de andere en ook een in mijn heup. Ontstekingsremmers en fysiotherapie moeten zorgen dat het weer in orde komt.

Omdat ik me nog zorgen maakte dat de ontstekingen in mijn schouders van het borduren komen... heb ik gegoogled en gelukkig wordt er nergens een verband gelegd :-0
Maar borduren doe ik wel iets minder. Vooral omdat het (weer) drukke weken zijn geweest.
Op de basisschool ben ik een nieuw blok 'les in borduren' begonnen. Vorige keer had ik 2 jongens en 4 meisjes onder mijn hoede van af groep 6. Nu zijn het 7 meisjes van af groep 7. Gisteren waren ze zo lekker op gang dat ik zelfs een paar keer kon gaan zitten! De eerste les is meestal het ergste: patroontje zoeken, stof knippen, kleuren en naalden zoeken, draden knippen, aanhechten etc. Gelukkig kreeg ik toen hulp van een onbaatzuchtige vriendin die ook kan borduren (een zeldzaamheid in mijn omgeving).

Over de basisschool gesproken: twee producten van mijn basisschoolkinderen. Nog maar heel kort, dan zit er nog maar eentje op de basisschool.

dochter was eerst niet tevreden en verscheurde haar werkstuk, haar leerkracht liet het haar weer plakken en afmaken...


strip van zoon, die bij tijden graag (leuk) tekent

We have May-break! It gives us two weeks of free time. It's the result of some Dutch and christian holidays. Because I'm working in the world of education, I have the same holidays as my children. That's very convenient: we have a lot of time together and I don't have to search for someone to take care of the kids. Their age makes it difficult: the eldest two don't have to be taken care of, but my younger ones do.

Finally we have some warm weather and that makes the trees bloom and become green! I love it. It seems to me it took a lot longer this year, but I know it isn't true, it's me I guess.
Because of some infections I have pain in my shoulders and together with some busy weeks I stitched less. But my PP is growing still.
I started a new block of 4 lessons to teach children to cross stitch. These children are in the highest classes of our primary school and they learn very fast. I even had some quiet moments yesterday!

Finally: my own primaryschool kids have made some great drawings at school. My daughter made the operahouse in Sydney, Australia. Maybe you can see she toor it up, but her teacher let her repair it to finish it. My son loves to draw, not always, but I enjoy his drawings whenever I get one.

Prairie Schooler

Vanmorgen las ik bij Barbaraover haar borduurverzameling: ontwerpen, borduurstoffen, naalden, garens en ga zo maar verder. Het was heel herkenbaar!

Bordurend aan mijn Peaceful Paradise kon ik het toch niet laten weer wat rond te surfen en ja, er zijn weer geweldige nieuwe designs van Prairie Schooler uitgekomen. Twee heb ik inmiddels aangeschaft, het zijn ontwerpen waarvan ik zeker weet dat ik ze 'ooit' zal borduren. Niet wil, maar zal.





Nieuwsgierig naar andere of meer nieuwe ontwerpen van Prairie Schooler? Ze hebben een prima website, met om de zoveel tijd een leuke freebie.

Wanneer ik de tijd heb, lees ik 's morgens twee kranten. Een ervan, de NRC Next, heeft vaak leuke links staan. Soms vallen ze tegen, maar soms zijn het echt leuke nieuwtjes. Voor een leuk cadeau-idee krijg je deze link... Check it out.


On Barbara's website (link above) I read about buying more stuff as if you need it... for cross stitch that is. I have to admit I did so too: two fabulous designs from Prairie Schooler, one of my most favorite designers.
I don't know when I can find the time to stitch them, but I will. One day.

For the Dutch readers there's a link where you can buy a nice gift for someone or for a special occassion. I'm sure this service will be available for readers abroad too, but I'm sorry, you have to search for yourself...

Let it snow

Is het eindelijk een beetje lekker weer hier, ten minste: ik heb de zon de afgelopen twee dagen af en toe even gezien, begin ik weer over sneeuw.
Maar daar heb ik een goede reden voor! Dochter 3 (12 jr)is de afgelopen maanden met een Lizzie Kate borduurwerkje bezig geweest en het is nu echt finished-finished. Deze voetbaldochter is vooral graag veel in beweging, dus dan is het leuk als ze toch ook tot zoiets komt. Een leuk ontwerpje doet dan wonderen.



Ook heb ik dit borduursel gebruikt om de kinderen op de basisschool lekker te maken: kijk eens, helemaal niet zo ingewikkeld maar wat een leuke pinguin is het geworden he? Het sprak erg aan.

Afgelopen zondag hebben we er samen een lijstje omheen gemaakt. Zij had de ideeen: een zwart lijstje en dan met een spijkertje witte stipjes erop maken. Ik had de uitvoering: bedenken waar alles lag: kranten, verf, spijkertje, papier voor de passe partout, mesje etc. We waren samen thuis en zo hadden we na een lekker uurtje rommelen -dochter deed verder al het werk- dit resultaat. Super!

We finally are having some springexperience here. But I'm very careful: it's so little, when we speak about it we're afraid the sun will disappear.
And I'm making it worse: Let it snow!

My third daughter (12), who loves to play soccer and can't hardly sit quietly, has been stitching on this Lizzie Kate design. She finished it some time ago, but last Sunday we finished-finished it. Before that I used it on the school to inspire the children: look, not difficult but such a cute result!

Last Sunday, when she and I were home alone, we took an hour and got busy. She had the ideas (we're gonna paint the frame black and put some dots on it with a nail), I got to get the stuff: a frame, a nail, papers, paint etc. But it was nice to work together and after her hard work -she did all of it by herself- we had a nice result!

You Tube

Onze vier kinderen (17, 15, 12 en 8) genieten bijna dagelijks van You Tube. En ook onder hun (hyves)vrienden en -vriendinnen is het erg populair zodat er heel leuke dingen voorbij komen.
En al let ik nog steeds redelijk op waar ze naar aan het kijken zijn, zelf maak ik er inmiddels ook regelmatig gebruik van. Welke artiest je ook leuk vindt, eigenlijk zijn er altijd wel filmpjes van te vinden.

Dit is weer een heel apart genre. Geniet mee...

Schoolborduren

Het lukt me blijkbaar niet om vaker dan een keer per week een stukje te schrijven. Zelfs nu heb ik eigenlijk nog duizendeneen dingen te doen, maar ja. Netwerken is ook belangrijk ;-).

Hoewel ik het een beetje verstopt had, ben ik vorige week inderdaad jarig geweest. En behalve het mooie borduurproject heb ik ook een nieuwe digitale spiegelreflexcamera gekregen. Heel erg mooi, nadeel alleen: handleiding doorlezen, allemaal nieuwe software en veel dingen eerst uitproberen. Maar het eerste resultaat krijgen jullie hier voorgeschoteld.

De afgelopen vier weken ben ik namelijk op de basisschool van de kinderen bezig geweest met 'lesgeven': borduurles! Met blokken van 4 of 5 weken worden er creamiddagen gehouden waarin de kinderen kunnen leren breien, haken, borduren, kleien, linoleumdrukken, koken, pitriet vlechten of wat er ook maar aangeboden wordt. M'n eerste blok zit erop, over 2 weken ga ik nog een blok doen. Inmiddels weet ik beter wat dan handig of minder handig is en wat ik mee moet nemen etc. Dat was nu af en toe wel improviseren. Maar omdat het m'n eerste blok was, had ik maar 5 kinderen onder m'n hoede, dat was te overzien (al moest ik dan af en toe nog rondhollen, er is altijd wel wat: knoopje in draad, aanhechten, afhechten, nieuw kleurtje zoeken, draad in naald; you name it).

Hierboven het eerste resultaat en hier een foto van het hele groepje.

(de tweede foto expres een beetje met tegenlicht, dan worden de kinderen niet te duidelijk...)

En natuurlijk heb ik ook zelf weer steekjes gezet, zoals gezegd aan het nieuwe project. Het is nog heeeel veel werk, maar ik weet nu al dat ik het jammer vind als het klaar is (nou ja, misschien tegen die tijd niet meer).



I want to write here more often, but I don't seem to succeed. Even now I don't have the time, but I want to show you some pictures.
I got a brand new digital camera for my birthday last week and after installing, reading (in German...) and trying I'm ready to show you some of the pictures from last week.

The last four weeks I have been helping out on the school of our younger children. They get more lessons to stimulate their creativity, but the school needs mothers to help out: we teach knitting, crocheting, cross stitch, claying, cooking etc.. Because it was my first 'course', I only had to teach 5 children, but it was busy: every child needed (constant) help, so it seemed. But it was great fun and enjoyabel to see how fast some kids can learn to cross stitch and how enthousiastic some of them are.
So I'm starting the next course in two weeks, I hope they won't give me 15 children then...

And off course a picture of my new project: Peaceful Paradise. It's great, I enjoyed every stitch I made. I'm sure I won't like it to be done, but it's a lot of work, so I'm allowed to change my mind later on. Don't you agree?