MUIZEN/MICE

Wij wonen alweer 14 jaar in ons huis. Daarvoor verhuisden we van een klein rijtjeshuis in de Randstad naar het midden van het land. Het is hier nogal landelijk en het huis is oud maar ruim. Onze drie dochters toen moesten wel wennen aan de oorwurmen, pissebedden en spinnen die veel vaker ook ons huis introkken, maar dat ging best snel. Daar hoor ik ze ook echt nooit over. DS weet al helemaal niet beter, die is hier geboren.

In al die jaren hebben we ook met regelmaat muisjes binnen gekregen. Dan hoor je ze achter de schotten al rondrommelen (net als de zwaluwen in de zomer) en soms kwamen ze ook echt te voorschijn. Het toppunt daarvan was toen DS ruim een jaar oud, in paniek 'muis, muis' riep en wij dachten dat hij wat gehoord had. Maar toen we gingen kijken, liep er toch echt een muisje in zijn kamer. Die we moesten vangen... wat zijn die diertjes snel en wat kunnen ze hoog springen! Maar het lukte.
Door de jaren heen waren er meer. En de afgelopen maanden was er ook onrust, maar zolang ze de kamer(s) niet inkomen, reageren we niet. Sinds een week of 2 meldde DD2 al dat ze dacht dat er wel een muis op haar kamer kwam. Vorige week om een uur of 5 's nachts werd ze wakker en stond hij naast haar bed. Zelfs toen ze de lamp aandeed en hem ernstig toesprak bleef hij rustig zitten..
Dus zijn we aan de gang gegaan met muizenvallen. Diervriendelijke waren hier in t dorp niet te krijgen, we gingen dus voor een val. Met kaas. Later met pindakaas. De muis vond het allemaal prima: s morgens waren de lekkernijen verdwenen en de valletjes weer brandschoon.

the new micetrap

Gisteren ben ik dus ook nieuwe vallen gegaan. Vallen met 100% garantie. Waar krijg je dat nog? En 's avonds waren we al overtuigd. DD2 was bezig op haar kamer, DH had de val weer neergezet en WHAM, binnen 5 minuten was het raak. DD2 kwam toen wel naar beneden rennen... Een levende muis was geen punt, maar een dode muis in haar kamer, nee.
Toen we voor de zekerheid de val nog een keer zetten, WHAM, binnen 5 minuten nog een muis... Dat was wel even slikken voor DD2, maar ze ging toch gewoon naar bed, met de muizenval opnieuw naast haar bed. Gelukkig kwam er geen derde exemplaar.
Welterusten!

We live 14 years in this house.  We moved from a rather little home in a busy region to the center of our country. It's rural and our house is old but big. Our three daughters had to get used to the many bugs and spiders that were living with us from time to time, but they did fast. Our DS is born in our home, so he doesn't know differently.


In all these years we had mice inside from time to time. First you only hear them, but sometimes they got indoors. A highlight was when our DS called out in panic; mouse, mouse and we thougt he only heart some noises. But when we checked his room, there really was a mouse. We had to catch it, but that was hard, mice are really fast and they can jump really high!
There were more and the last few months we had more sounds around the house. Since about two weeks, our DD2 mentioned she thought the mouse came in her room during the nights and last week she woke up around 5 and saw one right besides her bed. Even when she put on the lights and spoke to him, he didn't disappear.
So we had to take action. In our village I couldn't get 'friendly' catchers, so I got the killing ones. We put in her room with cheese, later with peanutbutter. The mouses could appreciate the gesture: he enjoyed the stuff much but didn't get cought.


So yesterday I bought some new catchers. They came with 100% guarantee. Well, the same night we were convinced. DD2 was busy in her room, DH had put the stuff with the peanutbutter in her room and within 5 minutes the first mouse was in it! DD2 was frightened then: a living mouse was no problem, but a dead one!
We put the catcher for the second time and 5 minutes later another mouse was in it. It took DD2 half an hour to get back to her room, but she did and went to bed. We all were glad no more mice visited her room!

Good night!