Gelukkig kon ik even laten weten dat DD2 toch geslaagd was! Nét geslaagd, maar geslaagd, dus de vlag-met-tas kon uit. Kwart voor 12 's middags hoorden we het, 's avonds om 8 uur kon ze haar diploma tekenen, zo snel ging dat.
Omdat DS dezelfde avond afscheid nam met een toneelstuk van zijn klas waarin hij de hoofdrol speelde, ben ik dinsdagmorgen bij hem gaan kijken. De doorloop verliep niet vlekkeloos, maar ik wist toen wel dat het een heel leuk toneelstuk was, dat DS zijn rol prima kende en goed acteerde.
Dus zat DH en DD3 bij zijn afscheid en DD1 en ik bij de diploma-uitreiking. En zaten we later op de avond allemaal wat verwezen bij elkaar: wat gebeurt er soms veel tegelijk.
De dag erna was dan ook nog -eindelijk- mijn afscheid op het werk. Het liefst was ik per 1 januari gestopt, maar omdat het niet lukte op zo'n korte termijn opvolging te vinden heb ik doorgewerkt. Nu is er wel opvolging en is het werk netjes en rustig overgedragen, in deze functie heel belangrijk.
Het werd een officieel afscheid, compleet met toespraakjes, bonnen, bloemen en zoenen en dat kon ook eigenlijk niet anders. Maar ik ben blij dat dat achter de rug is. Nu het werkelijk zover is, is het ook onwezenlijk om echt geen baan meer te hebben. Ik ga maar even rustig kijken hoe het hier thuis zal gaan en dan zal de toekomst wel leren hoe het verder gaat. Wellicht kan ik in een later stadium weer wat oppakken.
Er is wél weer een blokje af van m'n HoHrH, m'n minst favoriete blokje. DD3 wist het op een gegeven moment wel: ja mam, je vindt dat een sáái blokje. Het sprak me het minste aan, maar in het geheel staat het dan weer wel:
