Saaaaaaaaaaaaaaaaaaaai...

Wat heb ik nu eigenlijk te melden na anderhalve week? Te druk, veel kilometers, het gevoel dat het nu écht tijd wordt dat ik met m'n werk ga stoppen (maar het zal nog gewoon tot de zomervakantie doorgaan). Een DD2 die vlak voor haar examens zit en daar wel zenuwachtig voor wordt zo langzamerhand.
En verder gewoon doorborduren. Dat zal ik niet gauw laten, al waren er deze week 2 dagen dat ik het liet liggen. Lange werkdagen en een verkoudheid zorgden voor een te grote vermoeidheid s avonds. Maar afgelopen vrijdag hoefde er weinig en deed ik ook bewust weinig.

Ik zie tegen de komende week op met waarschijnlijk nog wat meer complicaties, maar ben nu meer geconcentreerd op het prachtige weer! Dat is natuurlijk al de hele week eigenlijk heerlijk, en wij hebben geen plannen om naar het buitenland te gaan... dus is het genieten.
Wat wel gebeurt: met het stijgen van de temperaturen komt de natuur ook weer tot leven. De kruiden en onkruiden zogezegd. Heel veel 'helikoptertjes' van de esdoorn die in de herfst in wolken naar beneden dwarrelden, zorgen nu voor mini-esdoorntjes overal: in borders, stukken tuin, tussen de tegels en in het grasveld. Gisteren zijn DS en ik maar eens aan het esdoorn-wieden geweest:



Zo'n klein mini-boompje is eigenlijk wel een mooi gezicht, zo snel als er alweer een plantje uit zo'n zaadje komt. Dan zie je soms nog wel meer mooie dingen: ook zo'n gewoon herfstblaadje (van de berk denk ik) dat nu bijna vergaan is.

M'n enthousiasme ligt niet bij het volgende borduur-werkstuk, maar het is nu toch bijna klaar. Met degene aan wie ik het ga geven, heb ik afgesproken dat ik de overgebleven ruimte onderin gebruik voor de naam van haar overleden zoontje en de datum, in plaats van de afbeelding van garenklosjes en spelden. Dus eerst een scan, dan kan ik die erin gaan borduren en het afronden.



Iedereen het beste gewenst! Er zullen wel weer eens beter 'blogtijden' aanbreken...

I called this entry 'booooooooring'. Life is not that exciting, only very busy with everything that just has to be done. Add a DD2 that has to prepare for nervewrecking final exams for highschool.
Off course I stitched, but at least two nights I was so worn out, I didn't put in one stitch!
The coming week will be more complicated (if possible) and I have to confess I'm not looking formward to it.

Well, the weather is gorgeous, almost all week. The temperatures are high, the sun is shining from morning to evening, it's just lovely. We don't have to fly (the beautiful weather means the ashcloud from Iceland is disappearing way to slow) so it's enjoyable.
The temperature makes things grow: the seeds of one of our trees, which spreaded enthousiastically in the fall, are coming up and the whole garden is full of it. So DS and I have been busy to clean the garden from this little trees. It's beautiful to see how fast seeds can give plants. One of the things we found was the last bit of a leave from last fall.

I stitched on these little sheeps to finish it. I'm giving this to someone who lost a little boy a while ago. We decided to used the space I left open to put his name and birth/dying date on that. So I'm planning of finishing it this week finally.

Well, have a good time. I'm sure I'll find more blogtime later.