Herinneringen...

De doos met oude spullen bracht me terug naar een tijd lang geleden. Het was de tijd dat ik op kamers ging en aan een nieuwe fase in mijn leven begon.
Na 3 maanden op een heel klein kamertje te hebben gewoond, kreeg ik de kans op een grotere kamer te gaan wonen, een kans die ik met beide handen aangreep. Er was een klein minpuntje: de kamer had geen verwarming. De enige warmte kwam van een elektrische radiator, die maar klein was, zeker voor de kamer die ik ging bewonen. Op zich overkomelijk, maar ik trok er op 1 januari in en het was toen nét de strengste winter in lange tijd. Overdag tot -10 graden met het advies binnen te blijven... 's Avonds waren de ijsbloemen aan de binnenkant van mijn ramen nog niet weggedooid. Een elektrische deken hielp me de dagen door.

Ik woonde toen in een huisje van een oude mevrouw. Zij was nooit getrouwd, maar wilde op een gegeven moment liever niet alleen wonen en had de kamers boven verhuurd. Ze was niet erg mobiel en wij mochten daar redelijk goedkoop wonen met de ongeschreven regel dat we haar een beetje in de gaten zouden houden en de post bv bij haar zouden brengen. Maar amper 2 maanden nadat ik daar ingetrokken was, kreeg ze een hersenbloeding en moest ze naar het ziekenhuis. Later werd dat een verzorgingstehuis. Daar is ze twee jaar later overleden. Ze kwam niet meer terug in het huisje waar ze erg van hield.

Mijn huisgenote en ik woonden in die tijd samen op de bovenverdieping en mochten de benedenverdieping gebruiken voor evt logés. Het was een erg oud huisje, dus veel toegevoegde luxe gaf dat niet eens. Toen de oude dame overleed, stonden zowel ik als mijn huisgenote op het punt te verhuizen: zij ging naar een andere stad, ik ging trouwen. Haar nabestaanden zouden het huis verkopen en gaven ons carte blanche om mee te nemen wat we nog zouden willen van de inboedel. Ik herinner me dat ik een telefoon met draaischijf meenam en een oude dekenkist van de vliering. Volgens mij heeft m'n huisgenote toen ook niet veel meegenomen.
De telefoon is inmiddels met pensioen, maar de dekenkist hebben wij, drie huizen verder, nog steeds staan:


De binnenkant hebben we opnieuw bekleed, de buitenkant is authentiek. (De kastanjetakken zijn snoeiafval van onze kastanjeboom.)

Daarmee kom ik waar ik moest zijn: blijkbaar lag ín die dekenkist een doos met al die oude spulletjes. Eerlijk gezegd herinner ik me daar niets van (het is allemaal ook alweer 21 jaar geleden), maar daarom is het nu extra bijzonder.
Behalve de oude krant, was het dus een doos met stápels papierwerk. Veel zondagschoolplaatjes in zwart-wit of kleur, maar ook nog persoonlijke ansichtkaarten uit 1937 vooral en oude leesboekjes. Tot m'n verrassing ook nog 2 kleine fotootjes, waarschijnlijk uit de jaren '20.






Van de oude krant heb ik nog een scan gemaakt, het is bijzonder om papier uit 1894 in je handen te hebben, dat gebeurt me niet elke dag. Eigenlijk vind ik alles bijzonder om te lezen: prijzen van raap- en lijnolie, prijzen van runderen etc.
Opvallend:
Telegram: Wenen, Maandag. Heden was het gerucht verspreid, dat een aanslag was gepleegd op koning Alexander van Servië. Het gerucht is geheel ongegrond.

En:
Naar aanleiding eener in ons nummer van Zondag voorkomende annonce omtrent het verschaffen van zitplaatsen aan winkeljuffrouwen, deelt de firma A. Sinkel, alhier, ons mede: Dat zij reeds meer dan vijf jaren maatregelen heeft getroffen, waardoor elke juffrouw in het magazijn een stoel ter beschikking is gesteld.

Tot slot de scan van een stukje krant:


Een fijne week allemaal! Morgen ga ik verjaren, vandaar dat ik een beetje 'vroeg' ben..

Het was afgelopen week 'dochter-week'. DD3 deed mee aan een volleybaltoernooi en verzwikte haar enkel lelijk. Hopelijk komt het met een beetje rust en voorzichtig bewegen weer goed. Nu is het nog lelijk blauw. Leuker was voor haar het meedoen aan de wiskunde-olympiade. Even hersen-kraken zonder consequenties, er hangt geen cijfer van af.

DD1 is inmiddels van de middelbare school af, maar DD2 en DD3 zitten er nog wel op (voorlopig). Deze school heeft blijkbaar een eigen wikipedia-bladzijde, waar ik het volgende uit overneem:
Elk jaar houdt de school een 'Grote Avond'. Tijdens deze talentenavond wordt onder meer gezongen en gedanst, toneelstukken en musicals opgevoerd en cabaret- en turnvoorstellingen gehouden.
Daar was DD2 al weken druk mee. Het is haar eindexamenjaar, dus al superdruk, maar hieraan wilde ze ook graag meedoen. Met een dansact, samen met 34 andere meiden, waarbij zij het opperhoofd was. Wat een gestress: msn, sms, hyves, het ging maar door; ieder keer moest er nog wat geregeld worden. Maar het is allemaal gelukt en donderdag- en vrijdagavond mochten ze los! Vrijdagavond hebben wij met z'n vijven ervan genoten. Leuk om je kind zo te zien genieten. Helemaal hyper was ze, maar dat mocht natuurlijk.

De avond erna mocht ik weer genieten, nu van de laatste (of eerste) dochter: DD1. Zij zit al jaren op een klassiek koor en gisteravond was er een voorjaarsconcert. Het is heel erg mooi om te zien dat je kinderen hun talenten ontwikkelen en daarbij hun eigen richting ingaan. Het groot worden gaat snel, maar zien hoe ze worden, is een prachtig proces om te volgen.
Hierbij een foto van het 12-koppige koortje (niet iedereen staat op de foto). Ze zingen op hoog niveau, dat is werkelijk iedere keer genieten.



Vandeweek kwam DH nog met een oude krant aanzetten. Het was een bladzijde van een krant uit 1894, niet meer helemaal intact. Het lag bij ons op het zoldertje van het bakhuus, daar na de verhuizing (ruim 13 jr geleden) neergelegd. Ik laat zien wat we nog meer vonden: bijbelprentjes voor waarschijnlijk een zondagsschool. Een volgende keer ben ik van plan er meer over te vertellen en te laten zien.



En omdat het lente is, een gouwe ouwe, eigen ontwerp:


It was a week full of 'daughters'. Our DD3 had a volleyball-tournement but injured her ankle. That is still painfull, but we hope it will get better by taking some rest and moving around carefully. It's still black and blue. She joined a mathematics-match too, that was more fun. Especially because she won't get a grade for that...

DD1 has left high school, but DD2 and DD3 still visit this school. I found out the school has its own wikipedia-page, which is telling they have a 'big night' every year to show the talents of several students. Our DD2 joined this year too, with a dance-act.
She is in her final year and very busy, but this had to happen too. They danced with 34 girls and she had to organise the whole act. So msn, texting and hyves (that's like facebook) were permanently in action to support her. But it all worked out in the end and Thursday- and Fridaynight she could perform! We went to see her on Fridaynight and it was such fun. She had a great time, so we did too.

The night after that DD1 had a performance with her the little choir she joines. They sing mostly classical, on a high level. She sings with them for years and last night they had a springconcert. It was beautiful.
It's great to see your kids blooming, using the talents they have. They grow up so fast, but that has its own charme.

And another thing: my DH found an old newspaper-page this week in our little attic. It was from 1894, not intact, but impressively old. It has been laying in our attic for over 13 years, after our moving house. Later this week we grabbed the whole box and found more old stuff. I'm showing these little pictures, they're bible-illustrations, for Sundayschool probably. I'm planning to tell more about it later.

It's spring! So therefore I'm showing an old project, my own design.

Kilometers

Deze week veel kilometers gemaakt. Zo'n 2 1/2 jaar geleden reed ik helemaal geen auto meer, nu kan ik me al niet meer voorstellen dat ik géén auto voor de deur heb staan. Je went snel weer aan zowel autorijden als het bezit van een auto. Het is oppassen ook gewoon de fiets te pakken wanneer het niet om grote afstanden gaat.
Deze week waren het ook geen grote afstanden, maar bij elkaar kostte het vooral veel tijd. Dinsdag ben ik zo'n kleine 4 uur aan het rijden geweest in totaal. Toch is het al bijna gewoon: eerst DS naar school en weer naar huis, daarna naar een cursusochtend en weer terug; s middags DS weer opgehaald en s avonds nog naar een vergadering van mijn werk.
Stel je eens voor hoeveel borduursteekjes je kunt maken in die tijd... (maar zou ik, als ik wel thuis zou zijn, ook weer niet snel zoveel tijd gaan zitten met een borduurwerk?)

Het jongetje waar ik ruim een jaar elke week een dag voor zorgde, is afgelopen week alweer 2 jaar geworden. We hadden een leuk cadeautje, dat eenmaal uitgepakt voor allemaal losse onderdelen zou zorgen. Daarom heb ik er vorig weekend een zakje voor erbij gemaakt. Gewoon nog even mbv een tutorial. De details maken het helemaal voor hém.



Verder de update van de HoHRH en een update voor de Totally Useless Stitch ALong:



Bij het borduren aan de Houses of Hawk Run Hollow heb ik ervoor gekozen DMC te gebruiken. Het betekent wel dat ik af en toe aanpassingen moet doen, omdat ik de aangegeven kleuren van DMC regelmatig niet de goede vind. Normaal gesproken doe ik dat niet zo snel, maar het geeft een beter resultaat en het gevoel dat ik wat aan het 'avonturen' ben (zie vorig berichtje).
In de TUSAL wat meer lapjesresten, dat komt vanzelf zodra je iets quilterigs doet. Het vult de pot wat beter.

My car and I made a lot of kilometers (the European standard) this week. About 2 1/2 years ago, I didn't drive at all, but by getting a job 20 kilometers away I had to. Now I can't imagine not having a car or not driving any more. I'm so used to it again. Now I have to remember myself to use my bike as well when I don't have to go far.
Last Tuesday I spent 4 hours of the day on driving around. My DS had to be driven to school, I had a course, and at night I had a meeting at work. What could I have been stitching in these hours?? (but I don't think I actually would have been stitching when I had been at home those hours)

I used to take care of a little boy one day a week last year. He turned 2 last week! We got him a lovely gift, but unpacked that would give a lot of seperate toys. So I made him a little extra gift: a drawstring bag (with a little help from the internet)for these items. The details are making it a personal gift.

Stitching at HoHRH, I have to adjust some DMC colors. The chart gives the conversion, but I'm not happy with some colors. Normally I don't change colors much, but now I'm feeling adventurous by doing so. The result is to my satisfaction, the given colors weren't.
The TUSAL update is showing more fabrics. The jar won't fill up much with only the stitching leftovers, but now I can show some content!

Nieuw & Oud

Deze week was zo vol dat ik af en toe wat logjes langsging, maar het was nooit veel en het was nooit lang. Soms vind ik dat heel jammer, maar het is nu even niets anders. Wel vind ik het heel ontspannend even bij anderen te 'buurten', al merken die soms niet eens dat ik ben langsgeweest...
De komende week is nog voller, ook bijna alle avonden zijn al volgeboekt. Mijn grootste prioriteit, na het zorgen dat DS op school en weer thuis komt, is dat de was tussen de bedrijven door ook nog gedaan wordt! Dat is soms nog een hele kunst met de halve of hele uurtjes die ik tussendoor thuis ben.

Maar terug naar het Quiltnieuws (fijn dat die vandeweek trouwens weer in de brievenbus lag). Wat ik van mezelf niet gauw had verwacht, heb ik toch gedaan - ik heb een quilttop gekocht op ebay. Een antieke quilttop.
Het zit namelijk zo: we hebben het huis kortgeleden in een andere kleur laten schilderen dan voorheen. Dat betekent dat je daarna ook weer moet kijken naar je inrichting, wat past nog wel en wat past niet meer. Een favoriet schilderij van mij moest wijken, maar die heeft nu een prima nieuw plekje in mijn eigen 'hok'.
In de woonkamer ontstond daardoor een grote lege muur, een lastige muur. Toen we bedachten dat een quilt er mooi zou staan, een quilt die ik zelf voorlopig niet klaar zou hebben (!), heb ik eens rondgekeken op ebay en vond er een die iedereen direct aansprak. Want er waren natuurlijk wel voorwaarden: liefst een wat oudere quilt, de kleuren moesten passen en het moest een quilt zijn die uitnodigt tot blijven kijken.

Het werd dus een quilttop, het sandwichen en quilten moet ik dus toch nog zelf doen, maar dat vind ik geen straf. Het zal alleen nog wel heel wat tijd kosten. De transactie ging vlot en gelukkig werden we niet teleurgesteld:





De kleuren zijn zoals we hoopten, de quilt ziet er ook echt uit alsof hij van 1929 is en er zit maar 1 naadje los. Ik heb echt het idee dat we een goede deal hebben met deze mooie top. Nu nog even moed verzamelen voor het verdere proces.

Het borduren gaat lekker, er zit schot in. Straks krijgen de schaapjes nog een aaitje en het derde huisje van de Houses of Hawk Run Hollow staat. Verder heb ik een paar klosjes gemaakt (nog een resultaat van de voorjaarsvakantie) en een paar yoyo's. Er moet toch eens wat stof weggewerkt worden. Dus never a dull moment.



Een fijne week voor iedereen. Wat ik uit de afgelopen week nog meekreeg (weer eens een studiedag): wie 'ja' zegt, krijgt avontuur; wie 'nee' zegt, krijgt veiligheid.

This week was full of activities, which ment little time to spend on visiting blogs. It's to bad, because it's relaxing to visit and read other bloggers. When I have a few minutes to relax at the computer, I visit some, but they not automatically know I have been there...
The week ahead is even more filled, even almost all evenings are full of obligations, mostly about work or kids. In between I have to take care of taking or getting my DS to and from school. And the laundry! That can't be postponed.

I mentioned I have some quilting news: well, I never thought I would do it, but: I bought a quilttop on ebay! Because the house is totally repainted with a different color, we had to consider our decorations again. And one painting I love had to move from our living room to my workspace. Now we have a large empty, white wall on a difficult place in our livingroom.
We came up with the plan to hang a quilt in that area, but it would take me ages to make one (I'm a very slow quilter), so we started the adventure of searching a antiquish quilt. It had to look a bit antique, must have the colors to fit in our livingroom and it must invite people to look more than once.

We found one we all liked, and we took the jump. It didn't take to long to arrive from the US in the Netherlands and we're very pleased with what appeared. We just love it, but now I have to start the process of sandwiching and quilting this quilttop. The colors are how we wanted them, the quilt has an antique look (I think the date is correct) and only one seam has to be repaired.

Besides being excited about this quilt, I have stitched on the HoHRH, the third block is done. I'm going to stitch on the sheep this evening. I made some spool-blocks (from the spring break) and yoyo's. They're from some pieces of fabric that are just laying around.

Have a nice week. This week I learnt on a convention: who says 'yes' will get adventures, who says 'no' will get security.